Het jazz-pianotrio is in. Om de haverklap duiken er nieuwe bands op, die vaak meevliegen op de populariteit van EST, The Bad Plus of het Brad Mehldau Trio. Omawi hoort daar niet bij. De Zaanse bassist Wilbert de Joode, pianiste Marta Warelis en drummer Onno Govaert houden zich niet bezig met dansbare grooves of dromerige, impressionistische akkoorden. In de vijf vrije improvisaties op het debuutalbum, ‘Inscapes’, omzeilen ze alle denkbare clichés omtrent het format. Het gaat vooral om de details, de verhoudingen tussen de noten en verrassende combinaties van ingezette frasen, klanken en melodieën. Soms is er even wat swing te ontdekken, maar dan op een onconventionele manier. Het bereik aan dynamiek en energie van het drietal is ongekend, van heftig en overdonderend tot verstild en bijna onhoorbaar. Het toucher van Warelis is subliem en verraadt een klassieke training, die haar in staat stelt alles te doen wat in haar opkomt. Govaert is een van de subtielste jonge slagwerkers uit de Amsterdamse impro-scene. En nestor De Joode, is de improvisator pur sang, die zijn instrument in al zijn lijfelijkheid soms binnenste buiten lijkt te keren.
Omawi (foto: Vera Goetzee)